اولين ويزيت دندانپزشكى در سن سه سالگى صورت مى گيرد تا آموزش بهداشت و تغذيه صحيح و حذف عادات مخرب و كشف زودهنگام پوسيدگيها و فلورايدتراپى جهت تقويت استحكام دندانها صورت گيرد. همچنين آشنايى با محيط دندانپزشكى و انس گرفتن با كادر درمان و كاهش استرس تا قبل از حادث شدن مشكلات دندانى شكل بگيرد اما معمولا جلب همكارى كامل براى درمان هاى وسيع در سنين قبل پيش دبستانى وجود ندارد و چنانچه تعداد دندانهاى پوسيده متعدد و اضطراب و ترس از درمان يا ناتوانى در همكارى وجود داشته باشد بهتر از به جاي جلسات متعدد در مطب در يك جلسه بيهوشي همه دندانها يكجا درمان شوند. عوارض اين بيهوشى قابل چشمپوشى بوده و به هيچ عنوان نبايد كودكان به زور روى صندلى دندانپزشكى كشانده شوند.
حفظ دندان هاى شيرى براى جويدن و تكلم مناسب ضروريست و همچنين براى رويش صحيح دندانهاى دائمى راهنماست. پس تا حد امكان بايد از كشيدن دندانهاى شيرى اجتناب كرد و تا قبل از اينكه دچار آبسه شوند پر يا روكش شوند. چنانچه به هر دليلى دندانى شيرى كشيدنى شود بايد از فضانگهدار براى حفظ جا براى رويش دندان زيرين استفاده شود وگرنه دندانهاي دايمى آسيابى، جلوتر درميايند و دندانهاى دايمى جلويي به هم ريخته ميشوند يا نهفته ميمانند. سن ٦ سالگى براي شيارپوش(فيشورسيلانت) دندان هاى آسياب اول بسيار مهم است تا از پوسيدگى پيشگيرى شود و ١٢ سالگى زمان فيشورسيلانت دندانهاى هفت يا آسياب بزرگ دوم است. ٩-١٢ سالگى سنين مداخله پيشگيرانه براى اختلالات جدى تر ارتودنسى است پس ارتباط خود با دندانپزشك كودكتان را حفظ كنيد و سالانه براى چكاپ دندانپزشكى مراجعه كنيد و منتظر دندان درد و عفونت دندانى دردناك نمانيد كه بسيار دير خواهد بود.
